|
Post by y⅓Śůf on Jan 23, 2005 4:18:18 GMT 3
yine geçen seferki gibi..kimsecikler yok burda..aslýnda cem we çaarý wardý ama þimdi geldim gitmiþler..emrah da az önce post atýp kaçmýþ..herneyse..yalnýzým yine..
yalnýzlýk da çekilir þey diil be aslýnda..bi düþünsenize dünyada bissürü insan war,onlarýn arasýnda bissürü arkadaþýnýz war,onlarýn arasýnda bikaç tane daa yakýn arkadaþýnýz war ama siz o an teksiniz..acaba bir çok insan sizinle o an beraber olmayý isterken yalnýz oturmak bir þanssýzlýk mýdýr?yoksa yalnýzlýk bir kaçýþ mýdýr dünyadan?açýkçasý bu soruya birçok kiþi birçok farklý cewap werebilir..ama ben -hernekadar yalnýzlýk çekilir þey diil fln desem de- sewiyorum yalnýz kalmayý..çünkü biliyorum yalnýz olmadýðýmý:beni en iyi anlayan kiþiyle,kendimle baþbaþa kalabiliyorum..!güzel biþey bu,tabi insanýn kendini tanýyabilmesi de gerek bunun için..
kendini tanýmak..biliomusunuz biara ben "acaba ben neleri sewerim neleri sewmem" türü saçma sapan sorular soruodum kendi kendime..sonra biraz daa büyüyünce bu defa "sewdiim þeyler we sewmediim þeyler,werdiim kararlar tutarlý mý" sorusunu sormaya baþladým..ewet arada tutarsýzlýklarým oluodu ama ben kendimi tanýabildiime inanýorum..onun için -genel anlamda- mutluluk sewiyem hiçbi zaman belli bi düzeyin altýna inmiyo..!güzel bi olay..aslýnda biliyorum ki kendimi gördüðüm kadar akýllý/zeki bi insan diilim ama olsun bukadar da kýyak geçiim kendi kendime,ee yoksa nasý baþedicez öle bissürü zorlukla dmi??
ya saçmaladým ben yine bee iiki bi yazý yazabilceemiz biyer açiim dedim..off warya þimdi okumam bu postu ama sabah okuduum zaman kesin gülerim ben buna..neyse..arada geyik yapmak güzel oluyo hedödö hudödö___
þairin de dedii gibi,"öldüm bittim bittim ben" ... hadi hepinizi öpüorum ;D
|
|
|
Post by ﻇﺖÿÀﻼ on Feb 23, 2005 13:23:38 GMT 3
harbiden de yazmýþsýn be baba bende yakýnda hikayelerimi paylaþmaya baþlýyacaðým sizlerle
|
|
|
Post by ben de yazcam on Feb 23, 2005 21:15:04 GMT 3
annamayan varsa ben emrah. ben de yazcam yakýnda...burasýný öksüz komýycaz!
|
|
|
Post by deadgeko on Mar 13, 2005 21:56:05 GMT 3
Suskun Ölü <br> Yalnýzlýðýmýn en güzel yeriydi Tam üstümde mermerden bir yazýt<br>Diyor ki.. 'umarým yeteri kadar kalabalýktýn<br>ben yalnýzým diye baðýrýrken'
Yalnýzlýðýmýn üstü on üç tahta Kurtlu toprak beslediðim böcekler Onlar okur mu? ..Mermeri anlar mý?<br>Bence sadece yaban otlarýný ve ayak seslerini bilirler Benim yalnýzlýðým benimdir Düþünüp bulmaya ihtiyacým var Þimdiki suskun bilgeliðim için Yeteri kadar konuþtum<br>Ve hatta þarký bile söyledim Acýyý hoca Hayatý okul eyledim.
erhan güleryüz..
|
|
|
Post by deadgeko on Mar 13, 2005 21:59:48 GMT 3
bunlar da benim: siir diyemiyceim sözlerim.bazen msn ciler dikkat ederlerse görebilirler nik olarak.. olsun görmeyenler için tekrar yazmak istedim:
zaman.... þu an önümüzde duranlarý sürüklemiþ olduðu gibi zamanýnda,<br>zamanla bizi de sürüklüyecek uzak diyarlara!
yýkýlmak da bir ayakta durma biçimidir!
zaman geçmiyor derken geçer yýllar zamanlar...
insan bazen sevmediði þeylere de muhtaç olabiliyor, ya da muhtaç olmadýðý þeyleri sevebiliyor!
hiçbir bahane bahane deðildir kaçmak için kendinden!
|
|
|
Post by deadgeko on Mar 13, 2005 22:05:32 GMT 3
Yavru Köpek
Yuvasýndan ayrýlan<br>yavru köpekti ruhum. Meraklý bir bebektim. ''Neden? '' diye çok sordum.
Kirpinin dikenleri acýtýnca burnumu, korkmadým, devam ettim ben seçmiþtim yolumu!
Hiçbir þey yýldýrmadý, dünyayý dolaþýrken. Tek bir yerde yoruldum, aþk incitti ruhumu.
erhan güleryüz
|
|
|
Post by aLy on Mar 13, 2005 22:31:39 GMT 3
cok hastayIm Leayn,cok hastayIm..konsere gittim dün gece,gece de arkadastaydIk,k.cImIz acIk yatmIsz anLasILan..fenaLardayIm arkadasLar,fenaLardayIm..
|
|
|
Post by blackh@wk on Mar 14, 2005 0:03:46 GMT 3
bu ne topici nan böle zaten yasacak bir sürü yer var...
|
|
|
Post by aLy on Mar 14, 2005 0:16:44 GMT 3
cok hastayIm Leayn,öLüyorum be..hep bu hatunLar yüzünden..
|
|
|
Post by y⅓Śůf on Mar 14, 2005 0:38:22 GMT 3
naaptýlar olm sana..bide hatunlar yüzünden hasta olmak mý seni "edebi metinler"e yazmaya itti..?burdan ne gibi bi anlam çýkarabiliriz yoksa yakýnda "kýrýk bi kalbin romaný" diye bi bestseller mi yazýcaksýn
|
|
|
Post by y⅓Śůf on Aug 11, 2005 3:09:10 GMT 3
Belki de yaşadığım en güzel anlardan birisi şu an...İlk öykümü yazdım çünkü,ilk defa ben olmayan birisini yazdım...
|
|
|
Post by amaan guest yaaa on Sept 4, 2005 2:47:36 GMT 3
Bir elbise dolabý belki de içine girdiðim.Karanlýk,kalabalýk,huzursuz bir sessizliðin hakim olduðu bir yerdeyim.Her an biri gelip kapýyý açacakmýþ da bu sessizliði bozacakmýþ gibi tetikte bekliyorum.Kendimi kendim dahi bilmediðim bir yere neden ve nasýl hapsetmiþ olabilirim?Bu ve bunun gibi bir sürü düþünce var aklýmda.Hepsi bir delik bulup beynimi kemirmek için yer arýyor kendisine.Þu an tek istediðim gözlerimi kapatýp masmavi gökyüzünde yok olmayý hayal etmek.Ama içine girdiðim yer okadar sýkýþýk ki yukardan sarkan elbise olduðunu düþündüðüm yumuþak bir kumaþ hissi veren þeyler ve saðýmý solumu gýdýklayan ipeksi dokunuþlar bu hayali kurmama izin vermiyor.Kim olduðum ve bugüne kadar ki yaþantýmla ilgili hiçbir fikrim yok.Bu gardrobu andýran yere birileri tarafýndan da týkýlmýþ olabilirim.Hafif bronz tenli,uzun saçlý,(gözlerimin rengini göremediðim için tahminde bulunuyorum) yeþil gözlü güzel bir kýz olmalýym.Bu dolabýn bulunduðu yerde muhtemelen bir yazlýk beldedir.Üzerimdeki herþey -karanlýktan mýdýr- siyah.Gerçi üzerimde pek birþey olduðu söylenemez.Kýsacýk bir þort ve üzerinde boyundan baðlý bir bikini üstü var.Tam üzerimdekileri incelediðim bir anda dýþarýdan insan sesine benzer bir mýrýltý duyuyorum.Bir þarký sesine benziyor.Beni ýsýtan sýmsýcak bir ses,kendimi bu sese kaptýrýp huzur bulmaya baþladýðýmý düþündüðüm bir anda araya hýþýrtý giriyor.Sesin radyodan geldiðini anlýyorum.ÇOk eski þarkýlarý çalan bir kanal açýk olmalý radyoda.Ne gariptir ki kapalý olduðum bu yerden çýkmak için bir çaba sarfetmiyorum.Kendimi inceleme düþüncesinden de bir süre sonra sýkýlýp vazgeçiyorum.Düþüncelerimin durduðu beynimin iflas ettiði bir anda bu kadar karanlýk bir yerde tenimin rengini nasýl görebilirim sorusu beni bunaltmaya baþlýyor.Gözlerimi iyicene açýp ellerim olduðunu düþündüðüm þeyleri incelemeye baþlýyorum.Hiçbirþey göremediðimi anladýðým anda etrafýmla ve kendimle ilgili bütün yorumlarýmýn bir hayalden ibaret olduðunu farkediyorum.Bu karanlýk yerde benim iþim ne sorusuna refleks olarak gözlerimden damlamaya baþlayan tuzlu sular cevap veriyor.Aðlýyorum,aðlýyorum bu kapalý karanlýk kutu gözyaþýyla dolana kadar aðlamaya devam ediyorum.Gözyaþlarýma çýðlýklarýmda ekleniyor.Gözyaþlarým artýk oturmama izin vermeyecek bir seviyeye çýktýðýnda nefes alabilmek için ayaða kalkýyorum.Kalktýðým anda baþým demirimsi sert birþeye çarpýyor,aldýðým darbeyle yere yýðýlýp gözyaþlarýmýn içnde boðulmaya baþladýðým bir anda,çok uzaklarda ki o mýrýltýyý yine duymaya baþlýyorum.Bu sefer artarak ve inatla UYAN diye baðýran bir sese dönüþüyor.Gözlerimi hafif araladýðýmda karþýmda gözleri korkudan faltaþý gibi açýlmýþ annemi görüyorum.ELbise dolabý sandýðým yer yataðýmýn altý ve üstümden sarkan elbise hissi uyandýran þey yorganým.Ýpeksi dokunuþlarýn ne olduðunu çözemedim.y Annem yarým saate yakýn bir süre baðýrtýlarýmý duymuþ beni bulamayýnca korkudan deliye dönmüþ.Yataðýn altý uyumaya pek elveriþli olmadýðý için kabus görmem normal tabi ama o anda baðýrtýlarýmý duyupta beni bulmaya çalýþan annemim girdiði tip hiçte normal diildi:-)
|
|
|
Post by guest ite yaaa on Sept 5, 2005 3:54:36 GMT 3
Ben bir aðaçtým yollara düþtüm benliðimi bulma umuduyla.bir aðaçtým ama kendim deðildim.herþeyden her gördüðümden bir parça almýþtým kendime.bir bitki olamazdým ben asla.duygularý olan ruh taþýyan birþey olmalýydým.ama kendim olmayý baþaramýyordum bir türlü.dönüpte kendisine baktýðýnda kendisi olarak hiçbirþey göremeyen birþeydim.nasýl kendin olursun kendini nasýl bulursun sorularýyla yollara düþtüm, yýllardýr topraða saldýðým köklerimi de yanýma alarak.belki benden bir parça yakalarým umuduyla köklerimi býrakmak istemedim geride.her attýðým adýmda yollara sürünüp ezilip yok olmalarýna aldýrýþ etmedim hiç.etrafta bana bakan meraklý bakýþlarýn farkýndaydým aldýðým her metre yolda ve benim yerimde olmak isteyen bir çok aðacýn homurtularýný duydu kulaklarým.koþarak gittim bazen hiçbir sese kulak verip kendimi kaptýrmamak için.uygun toprak bulduðunda içine gömülmek isteyen köklerimi zorla sürüdüm ardýmdan.bana ait olmayan her bir parçayý söküp atmak istiyordum gövdemden.ama hangisi bana ait bir türlü karar veremiyordum.zor olan buydu ve üstesinden gelemiyordum.günlerce süren yolculuk yorgun düþürdü beni sonunda.pes etmek istemiyordum hala bulamadýðým bir kendim vardý ortada.bazý günler ben gerçekten bir aðacým fikrine kapýlýp ruhumun dayanýlmaz acýlar çekmesine sebep oluyordum.bir aðaç deðildiysem neden bir aðaç görünümündeydim.bir kuþ olabilirdim ya da bir kedi.neden olduðum þey gibi gözükmüyordum?yolculuðumun en zor en yorucu günlerinden birinde bir kuþ kondu dalýma ayaklarýnda taþýdýðý çalý çýrpýyla.dikkatle koyduðu çalý çýrpýyý býraktýktan sonra konduðu daldan havalandý.ne yapmaya çalýþtýðýný görmek için beklemeye karar verdim,zaten yorulmuþtum dinlenmiþ olurdum.iki üç dakika sonra bir miktar daha çalý çýrpýyla geri geldi. Daha önce getirdikleriyle yeni getirdiklerini birbirine bir að gibi ördü gagasýyla.bende yapraklarýmýn arasýndan onu seyrediyordum.bu arada aklýma yolculuðum geldi ve karþýmda kocaman bir soru iþareti duruyordu.soru iþaretinin hemen önündeki cümlede ‘eðer ben bir aðaç deðilsem bu kuþ bundan neden hiç þüphelenmedi’.bu soruyla mücadele ederken baþka bir sorunun daha azametiyle karþýlaþtým.eðer ben bir aðaçsam nasýl bu kadar derin düþüncelerim olabilirdi.bu soru iþaretleri ve yolculuðun verdiði yorgunlukla kuþun yuvasýný yapýp bitirmesini beklemeye ve bu arada da dinlenmeye karar verdim.kuþ yuvasýný bir günde yapýp bitirdi ama benim içimden gitmek gelmiyordu.kuþun yumurtlamasýný ve yavrularýný büyütmesini görmek için hevesleniyordum.istediðim gibi kuþ yumurtladý ve yavrularý çýktý yumurtalardan.bütün bu olanlar esnasýnda bu kadar güzel bir süreci yaþamanýn mutluluðuyla yolculuðumu unutmuþtum.zaman zaman aklýma bazý sorular takýlýyordu.ama durum sadece bundan ibaretti.sadece birkaç önemsiz soru vardý aklýmda.bu zaman zarfý içinde dallarýmý onlarý örten yapraklarýmý topraða saldýðým köklerimi beni ayakta tutan gövdemi ne kadar sevdiðimi düþündüm hep.onlar olmadan bir yolculuða bile çýkamamýþtým.her bir parçamýn ayrý bir görevi vardý.organlarým sayesinde bir sürü canlýya yuva oluyordum.yoksa aradýðýmý bulmaya mý baþlamýþtým?kendimi ne olduðumu hissedebiliyordum dalýmda ki kuþ yuvasý sayesinde.bir aðaçtým ben,evet evet bir aðaç.hem de diðer bütün aðaçlardan bir farkým vardý! Beni ben yapan yollara düþüren bir ruhum vardý benim.
|
|
|
Post by y⅓Śůf on Sept 5, 2005 22:59:05 GMT 3
gözlerim yaþarýyo buraya post atýldýýný gördükçee
|
|
|
Post by guest on Nov 1, 2005 22:32:33 GMT 3
Gözlerim kamaþtý....yine ayný hayallerin peþindeyim.yine fýrtýnalar beni sürüklemek istiyor...ve yine korkuyorum.....yalnýz kalmaktan mutsuz olmaktan gökkuþaðýný kaçýrmaktan....yollarda amaçsýzca dolaþmaktan korkuyorum. Gökyüzünde bir yýldýza bakarken gözlerim kamaþtý.yaþlý gözlerim zaten kamaþmaya alýþýktý.mutluluðun getirdiði parýltýlarý kaybetmekten kaybedip aramaya baþlamaktan yorgundu gözlerim. Bir aðýrlýk çöktü içime.pembe gökyüzünden ani bir karanlýk patladý.aslýnda mavi olmalýydý gökyüzü dedim kendi kendime.karanlýk pembenin içine aktým yorgun ruhumla.kurak bir sarýya döndü yüzümün rengi.ne kötüydü tanrým ne kötü!!!nedendi peki nedendi??aradýðýn ve buldun sandýðýn þeyi kaybetmek nedendi??elde tutmasýný bilmek nasýl olurdu ki?yok olmayý istemek böyle birþey olsa gerekti. Yooo hayýr pes etmemeliyim.fýrtýnalardan çok korkuyorum.ama yine de pes etmemeliyim.bir adým atmaktan ne çýkar ki?bu yeni bir yolun baþlangýcý olabilir.mavi gökyüzüne kavuþurum belki.fýrtýnanýn uðultusu neden hala kulaklarýmda??neden peþimi býrakmýyor hain fýrtýna?? Küçük bir ýþýk arýyorum.büyütüp içine girebileceðim bir ýþýk.bulamamak neden??bütün ýþýklarý kim söndürdü?hayýr hayýr bir ýþýk olduðunu karanlýk pembeyi aydýnlatacak bir ýþýk olduðunu biliyorum. Ýþte yavaþ yavaþ tükeniyorum.hiçbirþey peþimde yine.beni hiçbirþey yapmak için peþimde.karanlýk odasýna kapatmak istiyor beni de diðerleri gibi.hiçbirþeyin morfin etkisndeyim iþte.uyuþtu yine hislerim.fýrtýnanýn uðultusundan korkmayý býraktým artýk.mavi gökyüzünün altýnda durduðuna inandýðým aðaca sarýldým sadece.bu uyuþukluk gücümü bitirene kadar sarýldýðým aðaçlayým artýk........
|
|